işte son günlerin Eylülü nerdeyse hiç birşey yapmadan telf. geçen günler. Arkadaşlarla dedikodu kazanı kaynasın, biraz Denizliye gidelim Sena,ordan Akyazı'ya geçelim Berna olmadı biraz Dilara aaa ikide ona bunla aliyle veliyle hoop akşam olmş Eylül yazmaz, eylül susmaz, eylül ders çalışmaz ne olacak aşkım bu böyle.Rahat bırakmak isitiyorum seni kendi kararlarını verebilesin diye .Ama durman gereken yeri bilemiyorsun. Yaşın gereği normal görmeye çalışıyorum ama bildiğin bağımlı oldun.Üzülüyorum bu zamnaların geri gelmez. Ben resim yapan, dersine düşen, boş zamanında başka bir dil öğrenmeye çalışan okuyan, ilgili Eylülümü isterim.

Babamız hastalandı Küçük at senin tam olarak bişeyden haberin yok. Bi kaç gün yoğun bakım biraz evde yavaş hayat derken bi ay geçti sanırım.Biraz böbrek biraz taş düşürüyor dedikte Ananenle sen inandınız.Ama hastanede babamı yatarken görünce kötü oldum dedin.Öyledir bu işler o yüzden anneler babalar küçük atları arkalarına alırlar. Çok şükür bugün olumlu haberler ile bu dosyasıda kapattık, kaldığımız yerden devam edeceğiz.Küçük at; kısrak oldu olacak evin küçüğü diye annesi ondan halen sıkıntıları saklıyor.Nasılsa büyüdüğünde boğuşacaksın ne gerek kasvete. En uçarı günler bunlar değil mi.Kafada bin türlü esen rüzgar ooohh mis.Aşk gibi, bahar gibi , esen yel gibi olsa hep hayat.Umarım seninki hep öyle olur.