Perşembe, Şubat 24, 2011

EYVAH ANNEM ÇILDIRDI

EEee hep mutluluk baloncuğu uçuşmuyor evde öylesi yalan olurdu zaten ama günlüğe bak nerdeyse bu tür yazılar hiç yok .İnsan acısını sıkıntısını hemen unutmak istiyor malum ondandır.Ama bu da bir ilk sayılır ara bir didiştiğimiz oluyor ama genelde azdır bağırışmalar bizde fekat ve fakat senin uzun süredir bitmek tükenmez istemelerin, isteklerin olmayınca ağlamarın beni çoktandır düşündürür olmuştu.Seni anlamam senin gözünle hayata bakmaya çalışmama rağmen. Sonuç ilk defa ceza verdim sana ne kadar etkin oldu bilmiyorum "odaya git ve orda kal" aslında gözlerinde gördüğüm o korku yokmu o kadar anlatılmaz ki ne kadar zayıf ve çaresiz olduğunu görüyorum seni yada o bakışı gördüğüm hiçbir yüreği ezemem ben.

Perşembe, Şubat 17, 2011

Aslında çok uzun süredir günlüğün için bu proje kafamda ama gel gör ki ben hep ihmal ediyorum.3,5 yaşındaydın aldım seni ilk sinemaya götürdüm. O günden beri seninle gittiğimiz flimler için kayıt sistemi yapmak güzel bir arşiv olabileceğini umuyorum ama atlamam, ihmal etmem bitmiyor .Ama zaman öyle değil, geçiyor bi yerlerden başlamak umuduyla en son gittiğimiz filmden başlamalı diyorum.


KARMAKARIŞ.2010.ARALIK ADA CENTER 3D

İkimizinde ilk 3d filmi.Filmi beğendik ama sen o uzun saçları ile bence Rapunzele hayran hayran bakıyordun

Geçen gün arabada baban, ben ve sen gidiyoruz.Babanın telefonu çaldı.Beebeğim ..canım şeklinde bir konuşma geçiyor telefonda o nasıl bir hışımsa arkadan öne doğru babanın yanağında bitiverdin.
BABA SEN ANNEME AŞIKSIN BAŞKASINA BEBEĞİM DİYEMEZSİN...!!!

BU SEFER HEP BERABER

Mart/2011 etkinliğimizi ma aile düzenledik.İstikamet Taksim.Trene geç kalacaktım nerdeyse sen Teyzen ve Sena ile onlardan geldin.Bu kayıtta senin gözünden İstanbul olacak tabiyki.Ama bu sefer sen değil ben trende baydım. Ve Haydarpaşa... benim en çok sevdiğim yapı.Deli gibi rüzgar esiyor aman Allahım ve sen tuvaleti beğenmeyip girmiyorsun Kadıköy meydanında artık sıkışmışsın ve koşuyoruz.Her zaman ki sahne zamanında yapılmayan wc'nin intikamı.Vapur ve Beşiktaş iskelesi.Teyzenlerde görsünler diye gözlerimin hep döndüğü Kabalcıda ilk alış-veriş arızanı çıkıyorsun.Manasız tırtıla 7tl veriyorum.Bunları ilerde senden çıkarmayı planlıyorum ona göre:)
Taksimde harika indirimlerle bezenmiş vitrin ve dükkanları gezmek senin için hiçbirşey demek haklısın neyse ki sadece bir kaç dükkan.Ama birinde ışıklandırılmış harika bi alanda kocaman bir "E" harfini kaçıramazdım. Aslen "yasak" demeseydiler burdan harika kareler çıkardı ya buda hoş oldu.




Galatasary Lisesi şuan sana pek birşey ifade etmiyor ama önündeki melekler iligile hemen çekti tabiyki.



Anne: Eylül ben mi meleğim yoksa bu abla mı?
Eylül: Bu abla? ayıp oluyor ama Eylül hani annen bir melekti
Yalnız fotoğraf çekimlerinde Sena ablanı fena delirttin kızımı sadece onun olduğu bi karede görüntüleyene kadar akla karayı seçtirdin yani. Birde o ne yaparsa sende yapmazmısın.Sena demesin ki teyze beni sadece şurda çeksene mümükünü yok seni teyzen oyalamasa ne mümkün onları anne-kız yada tek başına çekmek.


Bir yemek arasını çoktan hak ettik en çok mutlu olduğun an bu galiba neden? mönüde midye dolma ve tava var. Eee İST-TAKSİM hattında balıkçılar Çarşısında en haklı yemek Sena ablan bu şıktan hoşlanmasada Teyzen ve ben ruhumuzu teslim etmek üzereyiz sende ilk yediğin midye tavadaki sostan hoşlanmadın bir dahakine fikrin değişebilir belki; ama sarımsak pek hoşuna gitmeyen bir lezzet en azında şu anda.


Aslında bu ilk kilise ziyaretin değil ama ibadeti içinde devam ilk kilise olduğu için nereye geldiğini sorgulaman hakkın. Teyzen biraz anlatmaya çalışıyor. Mumları sorunca sen insanlar dilekleri olsun diye yakıyorlar aynen pastadaki mumları üflemeden "dilek tut" dememiz gibi diyor.Sende o zaman bütün mumları üfleyelim diyorsun.Ve ekliyorsun dışarı çıkalım ben burayı sevmedim.
İnci pastanesi ve profitolünü yemeden annen geri döner hayır.Kapısı önünde kendinden geçiyorum ne yazık ki İnci pastahanesinin tarihine tanıklık edemiyeceksin kapatıyormuş ve ben nasıl bir hata yaptıysam bir fotoğ karesi almamışım.Damağımda yayılan o harika tat beni esir alıyor ben ne yapayım.
Dönüş yolu otobüsle tv seyretmek için mutlu çocuk daha onca görülecek yer tabiyki sana fazla birşey ifade etmezken tv yolculuk senin için harika birşey sende haklısın ama pilin ne yazık ki bu sefer kocaeli sınırlarından sonra koltukta uyuyorsun ve allah razı olsun yan koltuk yerinde değil.
Bu sefer ki gezimizde böylece hatıralar arasında günlüğüne girmiş oluyor.seni seviyorum kara kuzu.