Eylülüm, pisleğim,böceğim ...:) Uzun zamandır bizi strese sokan el parmağı ameliyatı meselesini de Allah'a şükür atlattık..önce iyi bir doktor bulmaya çalıştık. Onunla konuştuktan sonra 16 nisanda ameliyat olmana karar verildi..16 nisan sabahı saat 7 de Kocaeli üniversitesi hastanesine geldik. Tabi yaşadığımız stresi-endişeyi anlatmaya gerek yok..Sabah hastanede hemen narkoz odasına gittik..Annen teyzen dışarıda bekledi çünkü 1 kişi alıyorlardı içeriye.Bir güzel konuştuk seninle..Eline daha evvel bir kaç kez röntgen çektirdiğimizden dolayı yine ameliyat işini de öyle anlattım :"Elimize fotoğraf çektireceğiz pisleğiim.." sonra narkoz yapıldı. Aradan 10 dakkika geçtikten sonra hareketlerin yavaşlamaya gözlerin kapanmaya başlamıştı..Biraz sonra asistanlardan biri gelip seni kucağımdan aldı ve ayrıldık..Koridorda gözden uzaklaşırken ardından baktım..Asistanı ben sanıp gülümsüyordun bir melek gibi .Sonra gözden kayboldun ve ameliyat başladı. Biz de hep beraber aşağıda beklemeye başladık..yaklaşık 1 saat sonra anons geldi .Hemen ameliyathaneye çıktım. Annenle teyzen de senin odana çıktı. Narkozdan uyandığın için çok fena baarığıyodun. Hemşirler elime verdiler seni. Bir yandan debelenmene mani olmaya çalışıyor, bir yandan da elindeki sargıyı sökmene engel olmaya uğraşıyordum..Terlemeye başladım, tutmakta zorlanıyordum çünkü vargücünle ağlayıp tekmeliyordun..Yanakların kırmızı renge döndü ama öyle böyle değil tam kırmızı..Daha sonra yukarıya odana çıkardım seni. 4-5 saati buldu sakinleşmen..Ağlamalar iç geçirmeye dönüştü ve akşamüstü tamamen normale döndün. o gece hastanede kaldık..Çabucak sabah oldu.Dr. herşey normal dedi ve hastaneden çıktık. Hep beraber gezdikten, alışveriş yaptıktan sonra evimize geldik..O akşam sapanca'dan aldığım çınar ağacını da belediyenin bahçesine diktim..1 hafta sonra bandajı değiştirmeye gittik herşey yolundaydı..
Bu arada ilk 23 nisan çocuk bayramını da görmüş oldun :) E işte lunaparklar çocuklar, oyuncaklar..bir sürü çocuk..Ayrıntılar annenden gelicek :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder